روش جدید پیوند سلولهای جزایر پانکراس و بهبود نتایج پیوند برای درمان دیابت نوع 1

 آخرین روش پیوند و جایگزینی سلولهای جزایر پانکراس که در آن خوشه هایی از سلولهای تولید کننده ی انسولین که بنام جزایرمعروف هستند از پانکراس یک اهدا کننده به  کبد فرد دیگر پیوند زده شد، نتایج بسیار خوبی برای درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 به همراه داشت و احتمالاً  به عنوان یک جایگزین مناسب تر و بادوام تر نسبت به پیوند کل پانکراس محسوب می شود.

شرکت کنندگان درتحقیق جدید سلولهای جزایر جدا شده از پانکراس یک اهداء کننده را دریافت میکنند تا به این ترتیب به بدن آنها برای تولید انسولین کمک شود. دراین روش جدید، بعد از یک دوره ی کوتاه استراحت سلولهای پیوندی از محیط کشت برداشت شده و به فرد بیمار پیوند زده می شود. این سلولها سبب افزایش تولید انسولین به اندازه ای می شوند که بیمار قادر به قطع تزریق روزانه ی انسولین می شود.

نتایج این تحقیق که توسط محققین دانشکده ی داروسازی Perelmanدر دانشگاه پنسلیوانیا انجام گردید اخیراً در ژورنال Diabetesمنتشر شد.

 دراین تحقیق ، دانشمندان از یک تکنیک پیشرفته برای جدا کردن و برداشت سلولهای جزایر از پانکراس اهداء کننده استفاده کردند. بر خلاف روش های قبلی که در آن سلولهای جزایر بلافاصله بعد از جدا شدن به گیرنده انتقال داده می شد، در تکنیک جدید سلولهای جدا شده از اهداء کنند دریک محیط کنترل شده به مدت 3 روز قبل از پیوند استراحت می کنند. التهابی که هنگام برداشت سلولها از اهداء کننده ایجاد می گردد غالباً سبب مستعد شدن گیرنده برای رد سلولهای پیوندی می گردید. با قرار دادن سلولها دریک  محیط کنترل شده واستراحت آنها برای مدت 3 روز ، این التهاب که احتمالاً سبب رد پیوند می شد، کاهش می یابد.

نهایتاً دوره ی استراحت همچنین دریک فرآیند کارآمدتر این اجازه را به محققین می دهد که تعداد کمتری سلولهای جزایر نسبت به روش های قبلی برای بدست آمدن نتایج مشابه لازم باشد. در روش های قبل از سلولهای 2 یا چند پانکراس اهداء کننده برای پیوند استفاده می شد. روش جدید نتایج بسیار بهتری را از عملکرد سلولهای جزایر بدست می دهد.

این نتایج نشان می دهد که پیوند جزایر به یک روش نوید بخش برای جایگزینی سلولهای  جزایر در بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 که از افت قندخون شدید رنج می برند، تبدیل شده است.  به گفته ی دکتر Rickels: ما نتایج دراز مدت مثبتی از این تکنیک مشاهده کردیم، این  نتایج ما را برای استفاده و پیشنهاد این روش به بیماران هیجان زده کرده است. درحال حاضر تنها روش موجود، پیوند کل پانکراس است که یک جراحی بسیار وسیع محسوب می شود.

تحقیقات این روش جدید که به پروتوکل CIT07معروف شده است ، توسط انستیتو ملی سلامت  و با حمایت کنسرسیوم بالینی پیوند جزایر (CIT)از سال 2004 آغاز گردید.

در این پروتوکل جدید  اندازه گیری توده ی سلولهای جزایر نشان می دهد که تمام بیماران شرکت  کننده دراین تحقیق، درمان با انسولین خود را قطع کرده و حداقل  یکسال بعد از پیوند هیچ حجمی از سلولهای پیوند زده شده ازدست نرفته است .

معمولاً بیماران مبتلا به دیابت روزانه یک یا چند تزریق انسولین را انجام می دهند یا از طریق پمپ انسولین دراختیار بدن آنها قرار می گیرد . از آنجائیکه  تنظیم  و کالیبره کردن انسولین درمانی با تغییر نیاز انرژی بدن کار بسیار سختی می باشد، بیماران باید مقدار قندخون خود را چندین بار اندازه گیری  کنند تا مقدار انسولین آنها تنظیم شود.

تغییر مقدار انسولین غالباً با افت قندخون یا هیپوگلایسمی همراه است که می تواند فرد را وارد کما کرده وسایر اورژانس پزشکی را برای او ایجاد کند، برعکس در روش پیوند جزایرهنگامیکه پیوند به درستی عمل کند نتایج بسیار طبیعی خواهد بود. مانیتورینگ قندخون توسط خود بدن از داخل انجام می شود ومقدار انسولین مورد نیاز با توجه به مقدار قند خون در اختیار بدن قرار می گیرد و همواستازی بطور طبیعی انجام می شود.

 دکتر علی ناجی مدیر جراحی برنامه ی پیوند پانکراس و کلیه درمرکز Penn Medicineمی گوید: واقعیت این است که در پروتکل جدید به طور قابل توجهی تعداد  بیشتری از سلولهای  جزایر پیوند شده و قادر می باشند به صورت  یکپارچه و هماهنگ به تولید انسولین حداقل  تا یک سال بعد از پیوند بپردازند که درمقایسه با مطالعات قبلی امیدواری بیشتری در درمان  تعداد بیشتری از بیماران مبتلا به دیابت نوع یک ، برای داشتن یک زندگی  سالم و طولانی بدون  خطر هیپوگلایسمی  یا سایر  مسایل تجویز انسولین بوجود آورده است.

منبع: www.sciencedaily.com/releases/2013/09/130919105819.htm